Program całych warsztatów zawierał się w ośmiu godzinnych spotkaniach, podczas których seniorzy poszerzali swoją wiedzę w zakresie obsługi komputera z systemem Windows.

Seniorzy bezustannie szukają nowych form edukacji i pożytecznego spędzenia czasu. Stąd właśnie się bierze wielka popularność uniwersytetu trzeciego wieku. Te warsztaty to jedna z propozycji mieszcząca się w tym zakresie. Oczywiście nie powinniśmy lekceważyć również aspektu towarzyskiego, który dla niektórych – nawet w przypadku tego rodzaju zajęć – będzie przeważający i decydujący o atrakcyjności zajęć. Co oznacza, że raczej nie powinniśmy się nastawiać na ścisłe realizowanie materiału, ale raczej na to, żeby miało to miejsce w miłej atmosferze.

Równie ważnym czynnikiem motywującym jest to, że nigdy nie wiadomo, kiedy pojawi się kolejna epidemia. A bez umiejętności posługiwania się komputerem i internetem seniorzy podczas kwarantanny będą mieć na pewno mniej powodów do zadowolenia.

Ten scenariusz nie jest w żadnym wypadku formą zamkniętą i niepodważalną. Każdy może sobie przestawione ćwiczenia uporządkować inaczej, może włączyć nowe zagadnienia albo usunąć te, które uzna za nieprzydatne.

Najlepiej zrobić między kolejnymi spotkaniami tygodniowe odstępy, żeby dać uczestnikom sposobność ugruntowania wiedzy przez samodzielne ćwiczenia. Jeśli którykolwiek z nich skorzysta z tego – to świetnie, natomiast z własnego doświadczenia wiem, że zdarza się to dość rzadko.

• Podany koszt tego przedsięwzięcia jest oczywiście orientacyjny i nie uwzględnia zakupu komputerów ani drukarki
• 6 stanowisk to wg mnie maksimum, które można założyć, bo już przy 6 komputerach praca idzie powoli, szczególnie wtedy, gdy mamy do czynienia z niezbyt zaawansowanymi seniorami, którym wsystko trzeba pokazywać palcem i to w dodatku nie raz
• Mogłem opublikować całe warsztaty w formie cyklu wzajemnie powiązanych scenariuszy pojedyńczych spotkań, ale uznałem, że lepiej mieć je wszystkie w jednym miejscu, mimo iż wymusza to maksymalną kondensację treści. Biorąc pod uwagę wybitną niechęć ludzkości do czytania w internecie długich tekstów, jest to na pewno działanie słuszne
• Pewne zdziwienie może budzić fakt, że powyższy scenariusz jest według mnie na poziomie zaawansowanym, jak napisałem w tytule. Ten sam poziom prezentuje rozgarnięty gimnazjalista, to prawda. Jednak trzeba brać pod uwagę trudności, na które natrafia senior, próbujący osiągnąć jakiś stopień "biegłości" w obsłudze komputera. Jakim opornikiem w tym zakresie jest jego własny, zmęczony mózg, możemy się tylko domyślać. Dlatego na zajęcia przyjmuję te osoby, które potrafią już trzymać mysz w ręce i wykazują się jakąś orientacją w temacie, czyli np. czasem samodzielnie wyszukują coś w internecie.