Proces planowania zawsze zaczynam od ustalenia liczebności grupy i wieku dzieci. Od tego zależy stopień trudności zadań, z którymi się zmierzą. Zadania wkomponowałam w przestrzeń biblioteczną. Postarałam się, żeby przynajmniej część była związana z umiejętnościami wyszukiwania (w katalogu) / przeszukiwania (regałów). Bez wątpienia wymyślanie zadań jest najbardziej czasochłonną częścią przygotowań - dlatego przy tej grze skorzystałam częściowo z gotowych łamigłówek z książeczek "Złota księga Lassego i Mai", "Srebrna księga Lassego i Mai" oraz "Brązowa księga Lassego i Mai", a także z "Zagadek detektywistycznych" Victora Escandella. Zgromadziłam też gadżety i przebrania dla prowadzących grę. (Klimat musi być!)

Gra wychodzi najlepiej, jeśli liczba uczestników nie przekracza 20-25 osób w podobnym wieku. Podczas naszej edycji przyszło ponad 30 uczestników, w wieku od 6 do 12 lat (duży rozstrzał wiekowy), więc było trudniej zapanować nad chaosem;) Prowadzących było w sumie 3, w tym jeden główny (przebrani za detektywów bibliotekarze). Podzieliliśmy dzieciaki na sześć drużyn, każda miała swojego kapitana, kartę zadań do zbierania punktów oraz tablet, potrzebny do niektórych zadań (tablety z wyposażenia biblioteki). Nazwy drużyn pochodziły od znanych literackich dziecięcych detektywów: Drużyna Mai i Lassego, Drużyna Blomkvista, Drużyna Pozytywki, Drużyna Tintina, Drużyna Pana Samochodzika, Drużyna Kefirka. Zadania - łącznie 8 - można było robić nie po kolei, co pozwoliło uniknąć tłoku przy pierwszych stacjach. Po dobrze wykonanym zadaniu drużyna dostawała od prowadzącego grę naklejkę na karcie pracy. Gra kończyła się oddaniem kart pracy i tabletów. Z uwagi na to, że przewidzieliśmy różny czas zakończenia gry dla poszczególnych drużyn, przygotowaliśmy fotobudkę z gadżetami detektywistycznymi i zachęcaliśmy dzieci do robienia sobie zdjęć. Nagród - poza gratulacjami i cukierkami - nie przyznawaliśmy, żeby nie wzmagać niepotrzebnie rywalizacji :)